Përfaqësuesit kryesorë të futbollit italian u dyndën në Katedralen e Milanos për funeralin e Silvio Berluskonit, i cili u nda nga jeta të hënën e kaluar në moshën 86-vjeçare.
Për dyzet vjet ai ishte në krye të Milanit dhe e drejtoi klubin drejt lavdisë, duke fituar gjithçka që kishte për të fituar. Dhe në varrimin e tij nuk mund të mungonin personalitetet simbolike të futbollit italian, që nga bashkëpunëtorët që e shoqëruan një jetë, e deri te lojtarët dhe trajnerët e shumtë që e njohën gjatë aventurës së tij si president i kuqezinjve. Në rreshtin e parë, së bashku me familjen, ishte pa dyshim një delegacion nga Monza, i drejtuar nga Adriano Glliani, krahu i djathtë historik i Kavalieri, që e shoqëroi në të gjitha eksperiencat e tij futbollistike.
Nga Milani kishin shkuar presidenti Skaroni dhe drejtori Furlani. Ndër të munguarit e mëdhenj spikati Paolo Maldini. Pas njoftimit për përfundimin e lidhjes me Milanin, ish-kapiteni ka fluturuar drejt Majamit për të bërë pushimet dhe nuk ka qenë i pranishëm në Itali për t’i dhënë lamtumirën e fundit presidentit të tij.
