Shkencëtarët prej kohësh po studiojnë hënën e Saturnit Enceladus, e cila strehon një oqean nën guaskën e saj të trashë dhe të akullt, si një nga vendet më të mira për të kërkuar jetë përtej Tokës. Sipas një analize të re të të dhënave të mbledhura nga misioni Cassini i NASA-s, janë zbuluar prova intriguese që mbështesin më tej idenë e Enceladusit si një botë oqeanike e banueshme.
Enceladus fillimisht tërhoqi vëmendjen e shkencëtarëve në vitin 2005, sepse shtëllungat e kokrrave të akullit dhe avullit të ujit u vunë re që ngriheshin përmes çarjeve në guaskën e akullit të Hënës dhe lëshoheshin në hapësirë. Anija kozmike fluturoi nëpër shtëllunga dhe “i mori kampionët” e tyre, me të dhëna që sugjerojnë praninë e përbërjeve organike brenda shtëllungave, disa prej të cilave janë kyçe për zhvillimin e jetës.
Analiza e fundit e të dhënave të fluturimeve të Cassini në Enceladus zbuloi një molekulë të quajtur cianid hidrogjeni që është toksike për njerëzit, por thelbësore për proceset që nxisin origjinën e jetës. Për më tepër, ekipi gjeti gjithashtu prova për të mbështetur se oqeani i Enceladus ka komponime organike që ofrojnë një burim energjie kimike që mund të përdoret si lëndë djegëse e fuqishme për çdo formë jete.
