Autore: Alba Ismalaj
Shoqëria është rrethi ynë i përditshëm dhe shpesh i përkohëshëm. Në shoqëri rregullat janë si ligjet e kushtetutës që duhet me doemos të zbatohen. Një narcist nuk i njeh këto rregulla dhe si rrjedhoj dëmton veten.
Duan apo nuk duan narcistët ta pranojnë shoqëria është goxha e rëndësishme në jetën e njerëzve.
Vlerësimi i tepërt i vetes dhe ambiciet pa fre dëmtojnë rëndë emocionet tona. Ne duhen të kuptoj që realisht jemi në një botë ku demokracia i ka dhënë lirinë e fjalës çdo individi dhe mendoj që këtë liri ta quajmë të çmuar.Nuk mund të humbin njerëzit e dashur duke dal mbi të tjerët, por përveç kësaj nuk mund të bëjmë inegzistent çdo njeri që na rrethon për të dashur veten. Te biesh në dashuri me veten tënde është gjëja më e trishtë që mund ti ndodhi dikujt, sepse si rrjedhojë e kësaj ti nuk njeh njerëzit që të ndihmojnë qoftë dhe moralisht.
Është e trishtë kur narcisti del për përball pasqyrës dhe nuk mundet të marr përgjigjet apo të njejtat fjalë që ai i thot vetes, është e trishtë që sado sheh arritjet e tua duhet të duartrokasësh i vetëm pasi humbe çdo njeri nga narcizmi që rrjedh në gjakun tënd, por më e trishta është kur sheh që shoqëria mundohet të jetë aty për ty dhe ti e largon duke përqafuar veten me pasion e pa u ndalur.
Shoqëria është familje jonë e dytë që ne e zgjedhim vetë pa ndikim të askujt. Vetvlerësimi i tepërt përvec teje dëmton dhe ekulibrat e shoqërisë. Vlerso veten, por lëri të tjerët të të mbivlersojnë. Jeta jonë nuk jemi ne, por njerezit rreth nesh që na e zbukurojnë.
